بر اساس ماده 2 قانون حمایت از معلفان و هنرمندان و منصفان ایران که در سال 1348 تصویب شده است ، آثار مورد حمایتی که مورد پیش بینی قرار گرفته اند ، ارتباط بسیار زیادی با طرح ها و مدل های صنعتی دارند .
حال برخی از این آثار مورد حمایت را برای شما عزیزان شرح می دهیم :
1- مطابق با بند 5 ماده 2 : هر گونه آثاری اعم از : نقاشی ها و طرح و نقشه و تصاویری که به صورت ساده و یا ترکیبی به وجود آمده باشند .
2- مطابق با بند 7 ماده 2 : آثار مربوط به معماری از قبیل : طرح ها و نقشه های ساختمان
3- مطابق با بند 9 ماده 2 : آثاری که مربوط به هنرهای دستی و یا صنعتی و یا نقشه قالی و یا گلیم هستند .
4- مطابق با بند 10 ماده 2 : آثاری که ابتکاری باشند و بر اساس میراث فرهنگی و فرهنگ فولکلور پدید آمده باشند نیز از جمله این آثار هستند .
5- مطابق با بند 12 ماده 2 : تمامی آثار مبتکرانه ای که به علت ترکیب چند اثر ، در این قانون پدید آمده باشند .
تمامی موارد ذکر شده در فوق می توانند دارای ویژگی های طرح صنعتی باشند ، اما از نظر حقوق پدیدآورنده و مدت حمایت از این حقوق و همچنین از نظر ضمانت اجرایی حقوقی و کیفری ، در دسته آثار ادبی و هنری قرار گرفته اند .
با به ثبت رسیدن قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علامت های تجاری توصیف های به خصوصی در سال 1386 پیدا کردند . حال باید مشخص شود که قانونی که در سال 86 تصویب شده است چه تاثیری بر قانون تصویب شده سال 1348 دارد .آیا این قانون بر قانون قدیمی حاکمیت دارد یا خیر ؟ که این موارد را بر طبق زیر شرح می دهیم :
حکومت :
با توجه به اصول فقه حکومت به این معنا می باشد که قانون ها و قواعد جدید بر قانون ها و قواعد قدیم دخالت پیدا کند و آن را محدود نماید . گاهی اوقات نیز حکومت قانون جدید بر قانون قدیمی باعث گسترش قانون قدیمی می شود .
تخصیص :
در بعضی مواقع گفته می شود که قانون جدید مختص قانون قدیم می باشد .
که در این صورت از شمول قانون عام کاسته شده و مصداق های عام مورد نظر محدود می گردند .
ورود :
مطابق با اصول و نظام های قانونی و همچنین بر اساس فقه ، معنای ورود این می باشد که قانون و قاعده ای بر قاعده های قبلی وارد شود . در نتیجه به این علت که قانون وارد شده جنبه تاسیس پیدا می کند و ضابطه جدیدی را بنا می کند ، موضوع قانون قبلی را محدود می کند و بخشی از قانون قدیم را تابع خود می کند .
در نهایت نیز فقها بر این باورند که با ورود یک قاعده بر قاعده دیگر ، قاعده مورد نظر ، منتقی طلقی می گردد .