دادگاه صالح و وظایف آن در حوزه طرح صنعتی و برند :
دادگاه صالح و وظایف آن در حوزه طرح صنعتی و برند موضوع مورد نظر ما در این مقاله است .
در صورتی که قصد دارید در رابطه با دادگاه صالح و وظایف آن در حوزه طرح صنعتی و برند اطلاعاتی کسب کنید این مطلب را مطالعه کتید .
دادگاه صالح و وظایف آن در حوزه طرح صنعتی و برند :
بر اساس ماده 59 قانون مربوط به ثبت اختراعات و طرح های صنعتی و همچنین بر اساس ماده 179 آیین نامه صلاحیت مورد نیاز برای رسیدگی کردن به دعاوی حقوقی و کیفری را دادگاه عمومی واقع در تهران دارد .
بر اساس ماده 183 شخص معترض در خصوص دعاوی حقوقی مربوط به ثبت اختراع می تواند در هر یک از مراحل مربوط به رسیدگی مانند دادگاه که پرونده مورد نظر در آن جاری است ،
برای ساخت ، فروش و یا ورود این محصولات درخواست صدور قرار تامین و صدور موقت را داشته باشد .
بر اساس ماده ذکر شده صدور دستور موقت توسط مرجعی دارای صلاحیت است که پرونده دعوای اصلی در آنجا مطرح می باشد .
بر اساس ماده 59 قانون و ماده 179 آیین نامه رسیدگی کردن به دعوای اصلی توسط برخی از شعب دادگاه عمومی تهران قابل انجام می باشد .
استثنایی بودن ضابطه ذکر شده در آیین نامه :
آیا بر اساس ماده 183 آیین نامه تعیین نمودن دادگاه صالح با آن چیزی که در قوانین آیین دادرسی مدنی آمده است به صورت هماهنگ می باشد و یا خیر .
در صورتی که این قاعده را در آیین دادرسی مدنی به صلاحیت دادگاهی که در اصل دعوا صالح است بدانیم در این صورت حکم ذکر شده در ماده 183 آیین نامه در این صورت بر اساس قواعد آیین دادرسی مدنی می باشد .
اگر ما قاعده را در آیین دادرسی مدنی صلاحیت دادگاهی بدانیم که موضوع دستور موقت در آن واقع است در این صورت حکم ذکر شده در ماده 183 آیین نامه استثنایی بر اصل می شود .
توجه کردن به این امر واجب است که صلاحیت دادگاهی که دستور موقت در حوزه آن انجام میشود حداقل به عنوان یک استثنا در ماده 312 قانون آیین دادرسی مدنی پذیرفته شده است .
حال سوال اینجاست که اگر موضوع دستور موقت از حوزه قضایی مربوط به دادگاه تهران خارج باشد بازهم صلاحیت رسیدگی به دستور موقت با این دادگاه می باشد و یا خیر ؟
در پاسخ به این سوال باید بگوییم که دو احتمال وجود دارد . احتمال اول : صلاحیت دادگاه عمومی واقع شده در تهران به صورت کلی دعوا صالح می باشد و هیچ گونه فرقی بین موضوعاتی که موضع دستور موقت در حوزه دادگاه عمومی تهران باشد و یا نباشد انجام نگرفته است .
بر اساس احتمال دوم : تبصره 2 موجود در ماده 183 آیین نامه ، صادر کردن دستور موقت بر اساس آیین دادرسی می باشد و تبصره 2 مربوط به مواقعی می باشد که دستور موقت در تهران صادر شده باشد و همچنین باید صلاحیت محلی دادگاهی که دستور موقت در آن واقع شده است پذیرفته شود .